متن آهنگ سینا پارسیان قطار 2
داری در ﻣﻴﺮی از ﭼﻰ ﻣﮕﻪ دﻧﻴﺎ ﻗﻔﺲ ﻧﻴﺴﺖ
ﻗﻔﺲ ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ از اﺳﻤﺶ دﻳﮕﻪ ﻓﺮار ﻧﺪاره
ﭼﻘﺪ ﻣﻴﺠﻨﮕﻰ ﺑﺲ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﮕﻪ دﻧﻴﺎ ﻗﻔﺲ ﻧﻴﺴﺖ
اﺳﻴﺮ ﺧﺎک زﻧﺪون ﺑﻮدن اﻓﺘﺨﺎر ﻧﺪاره
ﻗﺮاره ﭼﻰ ﺑﻤﻮﻧﻪ از اﻳﻦ ﺷﺎﻋﺮ ﺗﻮ ﻳﺎدت
از اﻳﻦ ﺷﺎﻋﺮ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺧﺎک دﻟﺖ ﻣﺰار ﻧﺪاره
ﻣﻦ از ﭼﺸﻢ ﺧﻮدم ﺗﺎ ﻧﮕﺎﻫﺖ رﻳﻞ ﭼﻴﺪم
ﻛﻪ ﺑﺮﮔﺮدی وﻟﻰ دﻳﺪم ﭼﺸﺎت ﻗﻄﺎر ﻧﺪاره
ﺑﺮﮔﺮد ﺑﻪ دﻟﻰ ﻛﻪ ﺧﻮﻧﺘﻪ ﺑﻪ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﻫﻨﻮز ﻣﺜﻞ ﻗﺒﻞ دﻳﻮوﻧﺘﻪ
ﭼﻤﺪوﻧﺘﻮ ﭘﺮ ﻛﻦ از روزای ﺧﻮﺑﻤﻮن ﺑﻴﺎ ﺗﺎ ﻫﻨﻮز ﻗﻄﺎر اﺷﮏ رو ﮔﻮﻧﺘﻪ
ﺻﺪﺗﺎﭘﺎﻳﻴﺰ اوﻣﺪه ﺻﺪﺗﺎ زﻣﺴﺘﻮن رﻓﺘﻪ
از ﺗﻮ آﻏﻮش رﮔﺎم ﻳﻪ ﻋﺎﻟﻤﻪ ﺧﻮن رﻓﺘﻪ
ﻛﻠﻰ ﺑﺎرون زده ﻛﻪ ﺳﺮ زده ﺧﻴﺴﻢ ﻛﺮده
از اﻳﻦ ﺧﻮﻧﻪ ی ﺳﺎﻛﺖ ﻛﻠﻰ ﻣﻬﻤﻮن رﻓﺘﻪ
زﻧﺪﮔﻰ رو رﻳﻞ ﺗﻜﺮار اﻳﻨﺪﻓﻌﻢ ﺷﺒﻴﻪ
ﻫﺮﺑﺎر ﻫﺮﭼﻴﺰی ﻛﻪ ﺳﺨﺖ ﺑﺪﻳﺖ اوردم اﺳﻮن رﻓﺘﻪ
ﻧﻔﺴﻢ ﺑﻮدی و رﻓﺘﻰ ﻧﻔﺴﺖ ﻣﮕﻪ ﻧﺒﻮدم
ﺧﻴﻠﻰ وﻗﺘﻪ ﻛﻪ ﻫﻮا از رﻳﻪ ﻫﺎﻣﻮن رﻓﺘﻪ
ﺑﺮﮔﺮد ﺑﻪ دﻟﻰ ﻛﻪ ﺧﻮﻧﺘﻪ ﺑﻪ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﻫﻨﻮز ﻣﺜﻞ ﻗﺒﻞ دﻳﻮوﻧﺘﻪ
ﭼﻤﺪوﻧﺘﻮ ﭘﺮ ﻛﻦ از روزای ﺧﻮﺑﻤﻮن ﺑﻴﺎ ﺗﺎ ﻫﻨﻮز ﻗﻄﺎر اﺷﮏ رو ﮔﻮﻧﺘﻪ
- ۰۳/۰۵/۲۷